عبور جاده و یا خط راهآهن از روی رودخانهها محدود به بازههای خاصی از رودخانههاست که توسط مسیر کلی راه مشخص میگردد، علاوه بر آن مسیر کلی راه راستای قرارگیری پل روی رودخانه را نیز تعیین مینماید، انتخاب راستای پل نسبت به مسیر جریان در رودخانه بسیار مهم است. گاهی به دلیل شرایط جغرافیایی منطقه و مسیر کلی راه، امکان عبور پل بهصورت مستقیم و عمود بر مسیر جریان در رودخانه میسر نمیباشد، در این صورت عرشه پل، بهصورت مورب عرض رودخانه را طی میکند و راستای
گروه پایههای پل که عمود بر راستای عرشه هستند با جهت جریان
زاویهدار میشوند. در این حالت فاصله بین پایهها، زاویه برخورد جریان به گروه پایهها و همچنین میزان مستغرق بودن پایهها، از مهمترین عواملی هستند که عمق آبشستگی را تحت تأثیر قرار میدهند. از این رو در مطالعه کنونی با شبیهسازی فیزیکی آبشستگی، به
بررسی اثر زاویه گروه پایههای استوانهای پل نسبت به جهت جریان بر حداکثر عمق آبشستگی گروه پایهها در زاویههای 0، ، ، رادیان در شرایط آب زلال با اعداد فرود 13/0، 15/0 و 17/0 پرداخته شد. نتایج حاکی از آن بود که با افزایش زاویه گروه پایههای پل نسبت به جهت جریان از 0 تا رادیان حداکثر عمق آبشستگی افزایش مییابد بهطوری که بیشینه عمق آبشستگی در زاویه رادیان در فرود 17/0 مشاهده شد. بی مایند...
ما را در سایت بی مایند دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : مهندس نقوی bmined بازدید : 149 تاريخ : پنجشنبه 15 اسفند 1398 ساعت: 17:20