بررسی تغییرات سدسازی و تغییر رژیم هیدرولوژی رودخانه ...

این مطالعه برای بررسی اثر سدسازی و تغییر رژیم هیدرولوژی رودخانه کارون بر زیست بوم منطقه انجام شد. برای بررسی تغییرات دبی و شوری رودخانه کارون، از آمارهای یک دوره چهل‌ساله(95-1355) رودخانه کارون در ایستگاه ملاثانی استفاده شد. هم‌چنین تغییرات شوری و سدیمی خاک، در محدوده معینی از دشت خوزستان، به وسعت حدود 6800هکتار در پایین‌دست شهر اهواز و در شمال تالاب شادگان، در طی سال‌های 1369، 1389و 1395 مقایسه شد. نتایج نشان داد میزان شوری از سال 1369تا 1395 رو به افزایش است. با تغییر رژیم هیدرولوژی رودخانه کارون و کاهش دبی آن، از یک سو کیفیت آب ‌‌‌به شدت کاهش یافته و میزان املاح نیز به بیش از دو برابر افزایش یافته است. از سوی دیگر ممانعت از جریان سیلابی دشت، سبب شوری شدید خاک‌ها شده است. بطوری‌که مساحت اراضی با شوری بیش از30 دسی‌زیمنس بر متر برای وسعت 6800هکتاری مورد مطالعه، از 5248 هکتار(2/77%) در سال 1369 به 6754 هکتار(3/99%) در سال 1395 افزایش یافته است. به دلیل ایجاد این میزان از شوری که فراتر از حد تحمل گیاهان شور دوست بومی است، پوشش گیاهی منطقه از بین رفته و خاک لخت شده است. در این مناطق عاری از پوشش گیاهی در مواجه با بادهای دائمی منطقه، طوفانهایی از گرد و غبار ایجاد شده است. بنابراین تغییر رژیم هیدرولوژی رودخانه، عامل بخشی از مشکلات فعلی کیفیت هوا بشمار می‌آید. از این‌رو بازنگری و تجدید نظر در عوامل موثر در تغییر رژیم هیدرولوژی، که از آن جمله اقدامات سد سازی و انتقال از سرشاخه‌ها می‌باشد، ضرورت دارد. بی مایند...