پژوهش حاضر با هدف تعیین
اثربخشی طرحواره درمانی بر سلامت روانی، نشخوار فکری و احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی زنان مطلقه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ساری در سال 1396 بود. نمونه آماری تعداد 40 نفر (گروه آزمایشی 20 نفر و گروه کنترل 20 نفر) بود که به صورت نمونهگیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب گردید. در این پژوهش از سه پرسشنامه، مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان، پرسشنامه
سلامت عمومی و مقیاس
نشخوار فکری نولن هوکسما و مارو و پروتکل
طرحواره درمانی استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که
طرحواره درمانی به طور معنیداری باعث ارتقای
سلامت روانی و کاهش
نشخوارفکری و احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی زنان مطلقه شد. با توجه به این یافتهها، مشاوران و درمانگران میتوانند جهت بازتوانی زنان پس از طلاق در جهت افزایش
سلامت روانی، کاهش
نشخوارفکری و روابط اجتماعی تسهیل یافتهتر از قواعد
طرحواره درمانی استفاده نمایند. بی مایند...
ما را در سایت بی مایند دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : مهندس نقوی bmined بازدید : 208 تاريخ : جمعه 3 اسفند 1397 ساعت: 16:45